top of page
Zoeken

VERHALEN OVER 'MAKEN'

Bijgewerkt op: 26 sep. 2023

Hoe dat zo gekomen is......


Mijn eerste blog! Maar laat ik me eerst eens voorstellen. Mijn naam is Lies van den Berg en ik woon samen met mijn man sinds 2000 in de prachtige stad Utrecht, vlakbij het oude middeleeuwse centrum. Onze trots is de Domtoren, de hoogste toren van Nederland.

Mijn hele leven ben ik een maker geweest. Als kennismaking wil ik hierover wat meer vertellen. Ik werd meer dan 70 jaar geleden geboren als oudste dochter in een kroostrijk gezin. Net na de tweede wereldoorlog was het leven niet meteen makkelijk. Heel veel zaken waren schaars; met voedsel en kleding, de meest essentiële levensbehoeften, moest met zorg worden omgegaan. Mijn moeder, die van haar eigen moeder en tantes alles op het gebied van goed huishouden had geleerd, paste dat toe in haar eigen snel groeiende gezin. Met veel creativiteit breide, haakte en naaide ze onze kleren. Ze keerde oude wollen jassen en vermaakte ze tot nieuwe creaties. Ze borduurde oude truien om ze op te vrolijken. Tot diep in de nacht was ze in de weer om voor ons meisjes, vier in getal, mooie rokjes met zigzagbandjes en organza jurkjes met grote strikken op de rug te maken. Vanaf de jaren vijftig kwamen er nieuwe materialen op de markt, nijlon, organza, trevira 2000, lycra. Mijn moeder had daar oog voor! Naast maken was herstellen net zo belangrijk. Na elke wasbeurt gingen mijn moeder en ik door de mand met schone kleren om te zien of er nog wat te verstellen viel. 'Steekjes doen" noemde mijn moeder dat. Op die manier leerde ik al jong het belang van zuinig omgaan met materiaal. Het voorbeeld van mijn moeder, die met eenvoudige middelen ons allemaal goed en modieus gekleed hield, wakkerde bij mij het 'maakvuur' aan. Van jongs af aan was ik nieuwsgierig naar hoe dingen gemaakt werden. Ik probeerde te doorgronden welke technieken werden gebruikt, welke kleuren mooi bij elkaar pasten. Al die dingen nam ik blijkbaar in me op. Mijn moeder gaf me de vrije hand om te spelen met restjes wol, snippers overgebleven stof, schaar, naald en naaimachine. Zo ontstond bijvoorbeeld elk jaar een nieuwe inktlap, gemaakt van een stapel in vorm geknipte lapjes, bekroond met een van de mooiste knopen die ik kon vinden in de knopendoos. Ik maakte met mijn zusjes wolpoppetjes van de wollen stalen die we vonden in de jaarlijkse catalogus van de 3 Suisses, waar mijn moeder elk najaar een flinke bestelling uit deed voor de borstrokken, kousen, mutsen en truien. Zo, aan mijn moeders knie, leerde ik spelenderwijs alles waar ik een heel leven plezier van heb gehad.














Na de middelbare school had ik diverse baantjes, werkte een jaar in Engeland om de taal te leren, trouwde, kreeg twee zoons en studeerde 's avonds Handvaardigheid MO op de Academie voor Beeldende Vorming in Amersfoort. Dit alles gebeurde in de zeventiger en tachtiger jaren, de tijd van flower power. Ik knutselde wat af, mijn witte lakens gingen met verfbad getye-en-dyed in de wasmachine, ik macraméde gordijnen, bekleedde meubels met zelfgeprinte stoffen, maakte kleren voor het hele gezin, spinde hele schapenvachten weg. Het was een heerlijke tijd! Na de academie begon ik mijn eigen beroepspraktijk schilderen en tekenen, richtte een kunstenaarsverening op, beheerde met twaalf collega's een galerie. Allemaal in Driebergen, waar ik toen woonde. Ik exposeerde vanaf begin 1980 in Nederland, Denemarken en Tsjechië. Daarnaast gaf ik schilderlessen aan kunstinstellingen. De eerste jaren was het razend moeilijk om een eigen, vooral betaalbaar atelier te vinden. Toen dat lukte in 1990 kon ik eindelijk in alle rust gaan werken aan mijn kunst. Met het geven van schilderlessen in het atelier lukte het om het hoofd boven water te houden, financieel gezien. In een volgende post zal ik meer vertellen over die periode.

Nu maak in een sprong in de tijd. In 2000 verhuisden we van Driebergen naar Utrecht. Nog tien jaar hield ik mijn atelier in Driebergen aan. Daarna vond ik een geweldig atelier in Utrecht. Het was maar voor tijdelijk, maar ik heb er toch nog zes jaar gewerkt. In 2016 verhuisde ik naar mijn huidige huidige atelier. Hieronder zie je hoe dat eruit ziet. De schilderskwasten zijn inmiddels aan de wilgen gehangen. Ik ben weer terug bij alles wat met textiel te maken heeft.


GRAFISCH DESIGN

Begin 2000 begon het computertijdperk in alle ernst. Ik was er vanaf het begin bij. Ik volgende lessen in Photoshop, Illustrator en Web Design. En zo begon ook het maken op de computer. Onder de bedrijfsnaam Ontwerpstudio Groot ontwierp ik affiches, fotoboeken, logo's, patronen. Ook hierover ga ik je later meer vertellen in een volgende post. Hier bij deze links, Behance en Spoonflower, is te zien wat ik maak.










TEXTIEL DESIGN














In 2016 kocht ik twee oude breimachines en leende een spinnenwiel van een vriendin. Er zijn bakken vol lappen en wol en ik heb een mooie sterke naaimachine. Wat je in mijn shop ziet wordt in dit atelier gemaakt. Ik probeer zoveel mogelijk circulair te werken. Ik vermaak kleding tot nieuwe producten, ik verf wol en lapjes met plantaardige verfstoffen. Ik versier mijn tassen en kleding met borduurwerk. De cirkel is rond, zo moeder zo dochter!



Wat komt hierna?

In de posts hierna zal ik wat meer in detail vertellen over de verschillende periodes in mijn beroepsleven. Ook komt er meer over de technieken die ik gebruik voor al mijn maaksels.

Ik zou het leuk vinden om iets van jou te horen. Wat is jouw favoriete hobby. Als je wilt kun je je inschrijven voor de nieuwe verhalen die in de Blog verschijnen. Ik ga mijn best doen om dat zo regelmatig mogelijk te doen!



31 weergaven1 opmerking
bottom of page